فرازی از نهج البلاغه
آن کس که بهشت و دوزخ را فراروی خود بیند، سر از پا نشناسد و دست از طلب برندارد. مردم در این رابطه سه گروهند: تلاشگر شتابانی که به ساحل نجات رسد، جستجوگر کند روی که امید رستگاری دارد، و تقصیرکاری که در آتش فرو افتد. «راست گرایی» و «چپگرایی»، گمراهی است. «راه» همان اعتدال و میانه روی است که آخرین کتاب الهی (قرآن) و رهنمودهای نبوی هدایتگر آن است، سنّت پیامبر از آن نشأت گیرد، و در پرتو آن مردم به سر منزل مقصود رسند.
لطفا دیدگاه تان را بنویسید